Skoda Felicia 1.3 - Hyundai Accent 1.3
ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ
Τα δύο αυτοκίνητα της δοκιμής μας απευθύνονται σε
αγοραστές που αναζητούν ένα βασικό μεταφορικό μέσο με
το χαμηλότερο δυνατό κόστος, χωρίς να στερηθούν πολλά
από αυτά που προσφέρουν άλλα ακριβότερα.
Σε αυτή την κατηγορία της αγοράς μέχρι σήμερα
κυριαρχούσε η Χιουντάι, αφού η ποιότητα και το
φινίρισμα των (πρώην) _ανατολικοευρωπαϊκών_
κατασκευών δεν ήταν αποδεκτά από όλους.
Από τη συνεργασία όμως της τσέχικης Σκόντα με την VW,
γεννήθηκε το Φελίτσια που αλλάζει τα δεδομένα σε αυτό
το κομμάτι της αγοράς.
?πω Ανατολή λοιπόν ή πρώην ανατολική Ευρώπη;
TO ΦΕΛΙΤΣΙΑ της δοκιμής μας είχε επίπεδο εξοπλισμού GLXi ενώ
το ?ξεντ ήταν η πεντάθυρη έκδοση LS-Plus. Με βάση τις
διαστάσεις τους, το Χιουντάι κατατάσσεται στη μικρή-μεσαία
κατηγορία, ενώ το Σκόντα τοποθετείται ανάμεσα σε αυτήν και τη
μικρή κατηγορία.
H εμφάνιση και των δύο αυτοκινήτων είναι σύγχρονη, με κύριο
χαρακτηριστικό τις καμπύλες γραμμές. O διακριτικός σχεδιασμός
του Σκόντα του δίνει το χαρακτήρα ενός γνήσια ευρωπαϊκού
αυτοκινήτου. O σχεδιασμός του Χιουντάι ακολουθεί την ιαπωνική
σχολή, με συνέπεια το τελικό αποτέλεσμα να μην γίνεται
αποδεκτό από όλους στην Ευρώπη. Το άπω-ανατολίτικο σχήμα όμως
είναι πιο ομοιογενές, αφού το αυτοκίνητο σχεδιάστηκε από την
αρχή, ενώ παρατηρώντας το περίγραμμα των παραθύρων του Σκόντα
αναγνωρίζουμε το Φάβοριτ, στο οποίο έχει βασιστεί το νέο
τσέχικο μοντέλο.
Το μήκος του κορεάτικου αυτοκινήτου είναι 4,105 μέτρα ενώ αυτό
του τσέχικου φτάνει τα 3,855 μέτρα. Το Σκόντα όμως έχει
μεγαλύτερο μεταξόνιο από το Χιουντάι (2,450 έναντι 2,400
μέτρων), το οποίο υστερεί ελαφρά και σε πλάτος και ύψος. Το
μεγαλύτερο μήκος του Χιουντάι σε συνδυασμό με το κοντό
μεταξόνιο έχει αποτέλεσμα την ύπαρξη ενός μεγάλου πίσω
προβόλου και συνεπώς ενός χώρου αποσκευών από τους
μεγαλύτερους της κατηγορίας (457 λίτρα). O χώρος των αποσκευών
του Σκόντα είναι απλά ικανοποητικός για τις διαστάσεις του
αυτοκινήτου και φτάνει τα 272 λίτρα. Έχει όμως, σε αντίθεση με
το Χιουντάι, πλήρως εκμεταλλεύσιμο σχήμα. Επίσης η πλάτη του
πίσω καθίσματος του Σκόντα είναι ασύμμετρα διαιρούμενη, ενώ
αυτή του Χιουντάι πέφτει μονοκόμματα.
Οι εσωτερικοί χώροι είναι και στα δύο αυτοκίνητα αρκετοί για 4
(ή και 5 με κάποιες υποχωρήσεις) επιβάτες, με μικρή υπεροχή
του ?ξεντ στο χώρο για τα γόνατα των πίσω επιβατών.
H εργονομία και στα δύο αυτοκίνητα είναι σε γενικές γραμμές
καλή. Στο Σκόντα ο διακόπτης των φώτων βρίσκεται αριστερά στο
ταμπλό, όπως στο Φάβοριτ, και οι υπόλοιπες βασικές λειτουργίες
είναι συγκεντρωμένες στους δύο μοχλούς δεξιά και αριστερά από
το τιμόνι, ενώ στο Χιουντάι η διάταξη είναι τυπικά ιαπωνική,
αφού τα φώτα ανάβουν από τον αριστερό μοχλό πολλαπλών
λειτουργιών που περιστρέφεται για το σκοπό αυτό. Στον τομέα
όμως αυτόν υπερέχει το Σκόντα που έχει τους
υπόλοιπους-δευτερεύουσας σημασίας- διακόπτες τοποθετημένους με
τάξη στην κεντρική κονσόλα, ενώ στο Χιουντάι είναι
σκορπισμένοι δεξιά και αριστερά από τον πίνακα οργάνων. Και
στις δύο περιπτώσεις το ταμπλό είναι σύγχρονα σχεδιασμένο και
κατασκευασμένο από πλαστικό που δεν τρίζει, το οποίο όμως
δείχνει καλύτερης ποιότητας στο Σκόντα. Τα κυκλικά χειριστήρια
του συστήματος αερισμού του Σκόντα και τα συρόμενα του
Χιουντάι μαρτυρούν και αυτά τη σχεδιαστική σχολή από την οποία
έχει επηρεαστεί κάθε αυτοκίνητο. H λειτουργία του συστήματος
θέρμανσης είναι και στα δύο ικανοποιητική.
H θέση οδήγησης, τόσο στο Φελίτσια όσο και στο ?ξεντ, είναι
καλή. Σε κανένα όμως από τα δύο το τιμόνι δεν ρυθμίζεται σε
ύψος, ενώ αυτό του Χιουντάι έχει και πιο λεπτή στεφάνη με όχι
τόσο καλή αίσθηση. H πλάτη του καθίσματος του Σκόντα έχει
συνεχή ρύθμιση, ενώ στο Χιουντάι ρυθμίζεται κλιμακωτά. Το
κάθισμα του Σκόντα έχει καλύτερη πλευρική στήριξη, αλλά ο
οδηγός κάθεται χαμηλά κι έχει το συναίσθημα ότι βουλιάζει μέσα
σε αυτό.
Οι διαφορές στον εξοπλισμό και τον εσωτερικό διάκοσμο είναι
μεγάλες. Το ?ξεντ έχει στάνταρ ηλεκτρικά παράθυρα, κεντρικό
κλείδωμα, άνοιγμα της τάπας της βενζίνης από μέσα, ρύθμιση της
έντασης φωτισμού του πίνακα οργάνων, ραδιοκασετόφωνο και
σύστημα συναγερμού. Δεν έχει όμως στροφόμετρο και πίσω
υαλοκαθαριστήρα, ενώ στη διακόσμηση κυριαρχεί το σκληρό
πλαστικό δίνοντας στο αυτοκίνητο μία _φτηνή_ αίσθηση. Επίσης,
οι θήκες για μικροαντικείμενα δεν είναι αρκετές. Το Φελίτσια,
αντίθετα, έχει πίσω υαλοκαθαριστήρα, άνοιγμα του χώρου
αποσκευών από μέσα και ρύθμιση του ύψους των προβολέων από τη
θέση του οδηγού, ενώ στην έκδοση GLXi της δοκιμής μας υπήρχαν
στάνταρ κεντρικό κλείδωμα, προβολείς ομίχλης και πλήρης
πίνακας οργάνων με στροφόμετρο. Τα ηλεκτρικά παράθυρα όμως δεν
αναφέρονται καν στον κατάλογο των έξτρα της αντιπροσωπείας (θα
αρχίσουν να διατίθενται σε μερικούς μήνες). Το εσωτερικό όμως
του Σκόντα δείχνει και είναι πιο ποιοτικό από το Χιουντάι.
Εκτός από την πιο παχιά μοκέτα, τα καθίσματα είναι πλήρως
επενδυμένα με βελούδο, οι επενδύσεις στις πόρτες έχουν
σύγχρονο σχεδιασμό, μεγαλύτερες θήκες και είναι καλυμμένες με
ύφασμα, ενώ καλύτερη είναι και η επένδυση της οροφής. Επίσης
στην κεντρική κονσόλα υπάρχουν αρκετές θήκες για
μικροαντικείμενα.
Οι διαφορές συνεχίζονται και κάτω από το καπό. Το ?ξεντ κινεί
ο κινητήρας _α_ της Χιουντάι στην έκδοση των 1,3 λίτρων. Είναι
ένας σύγχρονος κινητήρας, με χωρητικότητα 1341 κ.εκ., 3
βαλβίδες ανά κύλινδρο που τις κινεί ένας εκκεντροφόρος
επικεφαλής, τροφοδοσία με σύστημα ψεκασμού μονού σημείου και
αποδίδει 84 ίππους/5700 σ.α.λ. και ροπή 12 Kg.m/3100 σ.α.λ.,
τιμή σχεδόν κορυφαία (μόνο ο κινητήρας 1,4 λίτρων της Ρόβερ
έχει καλύτερη ροπή) και μάλιστα σε χαμηλές στροφές, παρά τον
πολυβάλβιδο σχεδιασμό του κινητήρα. Αντίθετα το Σκόντα κινεί
ένας παλιός μας γνώριμος, ο... βετεράνος τσέχικος αλουμινένιος
8βάλβιδος κινητήρας, με τον εκκεντροφόρο στο πλάι. Χάρη στον
_εγκέφαλο_ με ψεκασμό μονού σημείου της Μπος, ο κινητήρας
αυτός αποδίδει 68 ίππους/5500 σ.α.λ. και ροπή 10,1 Kg.m/3750
σ.α.λ.
H κίνηση και στα δύο αυτοκίνητα μεταδίδεται στους μπροστινούς
τροχούς μέσω κιβωτίων 5 ταχυτήτων. Οι σχέσεις μετάδοσης στο
Χιουντάι είναι πιο μακριές από του Σκόντα, κάτι που είναι
φυσιολογικό, αφού έχει ισχυρότερο κινητήρα.
Στις αναρτήσεις ακολουθούνται δοκιμασμένες λύσεις. Μπροστά και
το Φελίτσια και ?ξεντ έχουν γόνατα Μακφέρσον με ψαλίδια βάσης,
ενώ το ?ξεντ έχει και αντιστρεπτική ράβδο. Πίσω οι λύσεις που
έχουν ακολουθηθεί είναι πιο χαρακτηριστικές για την καταγωγή
του κάθε αυτοκινήτου. Το Σκόντα έχει ημιάκαμπτο άξονα με
υστερούντες βραχίονες και αντιστρεπτική ράβδο, ενώ το Χιουντάι
ακολουθεί την ιαπωνική συνταγή των πίσω γονάτων με διπλούς
εγκάρσιους βραχίονες και έχει και αυτό αντιστρεπτική ράβδο. Τα
φρένα και στις δύο περιπτώσεις είναι δίσκοι μπροστά και
ταμπούρα πίσω.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Στην πράξη ο κινητήρας του ?ξεντ αποδεικνύεται ιδιαίτερα
εύστροφος και ελαστικός σε όλο το φάσμα των στροφών, αν και
όσο ανεβαίνουν οι στροφές, η λειτουργία του γίνεται τραχύτερη
και θορυβώδης.
O κινητήρας του Σκόντα στις χαμηλές και τις μεσαίες στροφές
είναι αποδοτικός, αλλά στις ψηλές στροφές η απόδοση πέφτει και
ο κινητήρας λειτουργεί... διαμαρτυρόμενος και μαρτυρώντας τη
σχεδιαστική του ηλικία.
H υπεροχή του κινητήρα του Χιουντάι φαίνεται και στις τιμές
των μετρήσεων με τα ηλεκτρονικά μας όργανα. Το ?ξεντ φτάνει τα
100 χλμ/ώρα από στάση σε 12,3__ και καλύπτει το πρώτο
χιλιόμετρο σε 34,1__, ενώ το Φελίτσια χρειάζεται 13,9__ και
35,6__ αντίστοιχα. Στις ρεπρίζ το Χιουντάι χρειάζεται για τα
80-110 χλμ/ώρα 7,3__ με 3η και 10,9__ με 4η, ενώ το Σκόντα
χρειάζεται αντίστοιχα 8,3__ και 12,3__. Από πλευράς
ελαστικότητας στις χαμηλές και μεσαίες στροφές όμως τα δύο
αυτοκίνητα αποδεικνύονται ισοδύναμα αφού για τα 40-60 χλμ/ώρα
με 4η το Φελίτσια χρειάζεται 6,7__ και το ?ξεντ 6,6__.
Και τα δύο αυτοκίνητα είναι εξίσου οικονομικά με μέση
κατανάλωση στη διάρκεια της δοκιμής 8,32 λίτρα/χλμ. για το
Χιουντάι και 8,59 λίτρα/100 χλμ. για το Σκόντα. H εικόνα αυτή
επιβεβαιώθηκε και στη συγκριτική διαδρομή όπου τα δύο
αυτοκίνητα είχαν ακριβώς την ίδια κατανάλωση, με 8,3 λίτρα/100
χλμ. Όλες οι τιμές κατανάλωσης είναι από τις καλύτερες της
κατηγορίας.
Στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς όμως η εικόνα αντιστρέφεται
και το Σκόντα παίρνει το προβάδισμα. Γέρνει βέβαια περισσότερο
στις στροφές, αλλά έχει πιο ουδέτερη συμπεριφορά. Στις
στροφές, στο όριο της πρόσφυσης, υποστρέφει λίγο και ελέγχεται
αφήνοντας το γκάζι, οπότε κλείνει απλά την τροχιά τους. H
άνεση της ανάρτησης είναι πολύ καλή, αν και το αυτοκίνητο
πλέει λίγο σε κυματοειδές οδόστρωμα, ενώ καλά είναι και τα
φρένα, που είναι προοδευτικά σε αίσθηση και δεν εμφανίζουν
σημάδια κόπωσης σε παρατεταμένη χρήση.
Οι αναρτήσεις του Χιουντάι έχουν πιο σκληρή ρύθμιση και αυτό
έχει βέβαια αποτελέσμα τις μικρότερες κλίσεις στις στροφές,
αλλά μειώνει και την άνεση του αυτοκινήτου. H οδική
συμπεριφορά του ?ξεντ είναι περισσότερο υποστροφική και γενικά
οι αντιδράσεις του αυτοκινήτου στην προσπάθεια ελέγχου της
υποστροφής πιο τονισμένες, χωρίς όμως ποτέ να ξεφεύγουν από τα
όρια του ασφαλούς. Τα φρένα του αυτοκινήτου όμως είναι απλά
ικανοποιητικά για το χαρακτήρα του αυτοκινήτου και εμφανίζουν
σημάδια κόπωσης στη σκληρή χρήση.
Μία παρατήρηση και για τα δύο αυτοκίνητα αφορά το σύστημα
διεύθυνσης το οποίο και τις δύο περιπτώσεις δεν είναι
υποβοηθούμενο και γι_ αυτό είναι σχετικά αργό, για να είναι
ελαφρύ στους επιτόπου ελιγμούς. Αυτό όμως δεν βοηθάει τις
γρήγορες διορθώσεις μέσα στις στροφές, ενώ στο ?ξεντ η λεπτή
στεφάνη του τιμονιού κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα.
O επιλογέας των ταχυτήτων σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν
είναι ιδανικός. Όμως αυτός του Φελίτσια έχει λιγότερο
λαστιχένια αίσθηση και μικρότερες διαδρομές. Στο ?ξεντ ο
μοχλός έχει πολύ μεγάλες διαδρομές και στις γρήγορες αλλαγές
μερικές φορές έχει την τάση να _σκαλώνει_, γεγονός που,
ασυνείδητα, παραπέμπει στα προβλήματα που παρουσιάζουν τα
κιβώτια του νοτιοκορεάτη κατασκευαστή.
Στον τομέα της άνεσης θα δώσουμε το προβάδισμα στο Σκόντα.
Πρέπει όμως να πούμε ότι το Φελίτσια είναι πιο θορυβώδες σε
όλο το φάσμα λειτουργίας του κινητήρα. Αντίθετα το ?ξεντ είναι
σχετικά αθόρυβο, αλλά στις ψηλές στροφές ο θόρυβος φτάνει στα
επίπεδα του Σκόντα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Και τα δύο αυτοκίνητα της δοκιμής μας κάνουν πολύ καλά τη
δουλειά για την οποία έχουν κατασκευαστεί: να καλύψουν με τον
οικονομικότερο δυνατό τρόπο τις βασικές μεταφορικές ανάγκες
ενός οικογενειάρχη, χωρίς να τον στερήσουν από τα βασικότερα
πλεονεκτήματα μεγαλύτερων αυτοκινήτων. Το καθένα όμως απαιτεί
από τον οδηγό του να κάνει διαφορετικούς συμβιβασμούς.
Το Φελίτσια ζητάει από τον οδηγό του να μειώσει τις απαιτήσεις
του για επιδόσεις (που παραμένουν όμως μέσα στα αποδεκτά όρια
ενεργητικής ασφάλειας) και ανέσεις που εντυπωσιάζουν
(ηλεκτρικά παράθυρα κ.λπ.), έχει μικρότερους χώρους (κυρίως
για τις αποσκευές), αλλά προσφέρει σαν αντάλλαγμα περισσότερη
ουσία, δηλαδή περισσότερο φιλική οδική συμπεριφορά, άνεση κι
ένα καλόγουστα διακοσμημένο και φιλόξενο εσωτερικό με ποιότητα
που φαίνεται.
Το πεντάθυρο ?ξεντ πάλι έχει περισσότερα στοιχεία
εντυπωσιασμού στον εξοπλισμό του (αλλά δεν έχει στροφόμετρο),
προσφέρει έναν κινητήρα... πυροβόλο (τηρουμένων των αναλογιών)
και μεγάλο χώρο αποσκευών, αλλά υστερεί σε άνεση και οδική
συμπεριφορά, ενώ το πολύ και σκληρό πλαστικό που υπάρχει
σχεδόν παντού στο εσωτερικό του δημιουργεί άσχημη εντύπωση.
Ισοπαλία λοιπόν; Παρά λίγο, γιατί η σημαντικά χαμηλότερη τιμή
του Φελίτσια δίνει άνετα το προβάδισμα στο τσέχικο
αυτοκίνητο._4Τ